فهرست
زندگینامه
در ادامه با برخی پروژه های وی آشنا می شویم ( توضیحات به همراه تصاویر کافی )
۱-خانه چای بوا نووا (۱۹۶۳)
۲- بازسازی و مرمت خرابه های آتش شیارا در لیسبون؛ آلوارو سیزا و طرح توسعه ای بیست ساله
۳- سالن عمومی یک روستای کاتالان از آلوارو سیزا
۴-ویترا ـ گردشگاه ـ الوارو سیزا
۵-ویترا ـ ساختمان کارخانه ـ آلوارو سیزا
۶-آلوارو سیزا در دو سالانه ونیز؛ مینیمالیسم در پرداخت و پیچیدگی در سیرکولاسیون
۷- خانه ای در مایورکای اسپانیا؛اصالت حجم
۸- موزه ی الوارو سیزا در برزیل ؛درامی از بتن برصفحه ای مثلث و بافتی صخره ای
۹- موزه می مِسس؛ حجم سیال بتنی آلوارو سیزا
تصاویر برخی دیگر از پروژه ها
۱-موزه هنر گالیسیایی (۱۹۶۴)
Quinto da malagueira – ۱۹۹۷۲-
۳-کتابخانه Alveiro
۴- دانشکده معماری (۱۹۹۵)
۵- کلیسای ماکرو کاواناسس (۱۹۹۶)
۶-گالری سرپنتین (۲۰۰۵)
۷- مجموعه ورزشی لیوبرگات (۲۰۰۵)
۸- خانه آرماندو پاسوس (۲۰۰۵)
زندگینامه
آلوارو یواخیم ملو سیزا ویرا در سال ۱۹۳۳ در متوزینو در نزدیکی پورتوی
پرتغال به دنیا آمد. هنگامی که او در سال های ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۵ درمدرسه هنرهای
زیبای پورتو به تحصیل می پرداخت، اولین طرحش در سال ۱۹۵۴ ساخته شد. سیزا از
سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۸ با معماری به نام فرناندو تاوورا همکاری کرد. او در سال
های ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۹ در مدرسه معماری پورتو به تدریس پرداخت و در سال ۱۹۷۶ به
عنوان استادیار سازه این دانشگاه منصوب شد. سیزا به عنوان استاد مدعو در
موسسه فدرال تکنولوژی سوئیس، دانشگاه پنسیلوانیا، مدرسه لوس آندس بوگوتا و
مدرسه عالی طراحی دانشگاه هاروارد (به عنوان دستیار کنزو تانگه)فعالیت کرد.
بنیاد معماری Every Design عنوان کرده: کارهای سیزا یک تلاش جدی برای
خلق یک لحظه قدرتمند و مقاوم مثل بتن، با تفاوت های ظریف و منحصربه فرد خود
است. او بهترین معمار در زمینه ی تلفیق مسایل گوناگون است. بارزترین خصیصه
ی آلوار سیزا استادی او در پرداخت و اجرای معماری در زمینه هایی است که
ظاهراً غیرممکن هستند. وی با مهارت مطالعاتش مکان را به فرم های مجسمه گونه
که قابل پیش بینی و عادی نیستند، بدل می کند. سیزا یکی از اولین و بزرگ
ترین معمارانی است که المان های کارهایش، به بافت و شکل اصلی برتری دارند، و
طرح های وی همیشه با یک فضای الهام شده از المان های هنری تلفیق شده است.
آثار سیزا حس تازگی و آزادی را در دیگران به وجود می آورد. در معماری وی،
تنها چیزی که که او را به واهمه وا می دارد، خطر انقراض است.
