فهرست مطالب
تاریخچه فرهنگسرای نیاوران
زیباشناختی ساختمان
تصویر سر در ورودی فرهنگسرای نیاوران
ورودی فرهنگسرای نیاوران
عرصه فضای باز فرهنگسرای نیاوران
حیاط مرکزی
نماهای داخلی از حیاط مرکزی
فضاهای دیداری
ایوان
ساختمان های حیاط مرکزی
آمفی تئاتر
نگارخانه
بلوک های رومی در داخل قالبی از بتن در بدنه نگارخانه
بخش اداری فرهنگسرای نیاوران
رستوران
سالن گوشه فرهنگسرای نیاوران
کتابخانه فرهنگسرای نیاوران
بررسی عوامل جغرافیایی و محیطی
بررسی فرهنگسرای نیاوران از نظر اقلیم
تحلیل پلان فرهنگسرا
پلان فرهنگسرای نیاوران
فضاهای طبقه همکف
دایره و اشکال منحنی به کار رفته
فضای معماری:
سطح
سه روش ایجاد تعادل:
ریتم
حرکت
تقارن
ریتم های متضاد
سایت مجموعه نیاوران
فضا باز عمومی: ورودی ، دفتر کار ، فضای خدماتی پارکینگ و …
پرسپکتیو مجموعه
پرسپکتیو فرهنگسرای نیاوران
موقعیت فعلی فرهنگ سرای نیاوران در مجموعه
بخشی از مطلب
بنای فرهنگسرای نیاوران توسط کامران دیبا و همکارانش طراحی و اجرا شده
است. ساخت این بنا در دوره محمدرضا شاه پهلوی، در تاریخ ۱۳۵۵ شروع و در سال
۱۳۵۶ به اتمام رسید. کل فضای مجموعه نیاوران ۱۱۰ هزار متر مربع است و زیر
بنای ساختمان فرهنگسرای نیاوران ۱۰ هزار متر مربع می‌باشد.
کار ساخت نخستین فرهنگسرای ایران، در سال ۱۳۵۵ خورشیدی و به دست مهندس
کامران دیبا، پسر عموی شهبانو فرح پهلوی، طراحی و ساخته شد. این فرهنگسرا
که در مجموعه‌ای به مساحت ۱۱ هزار متر بنا شده است، زیربنایی معادل ۱۰۰۰
متر مربع دارد. هرچند که تمامی تصمیمات پیرامون نحوه طراحی و حتی ساخت این
فرهنگسرا نیز توسط کامران دیبا، معمار مشهور موزه هنرهای معاصر، صورت گرفته
است و به همین دلیل هم با بنایی رو برو هستیم که به سبب ساخته شدن در
منطقه معتدل کوهستانی، شکلی کشیده از شرق به غرب دارد.
معماری فرهنگسرای نیاوران:
فرهنگسرای نیاوران به دلیل واقع شدن در مرکز مجموعه مربوطه، نور مناسبی را
از هر چهار جهت دریافت می‌کرد که فاکتوری مهم در هر فرهنگسرا به شمار
می‌رود و فرهنگسرای پلاسن نروژ، نمونه بارز آن است. به تشخیص کامران دیبا،
سازه‌ای بتنی برای این بنا در نظر گرفته شد که در کنار مصالح مدرن به کار
رفته، آن را به تلفیق فوق‌العاده‌ای از سنت و مدرنیته بدل می‌کرد. هرچند که
ترکیب سنگ و بتن موجود در این بنا نیز در این امر بی تاثیر نیست.
معماری فرهنگسرای نیاوران تهران
از اهم دلایل برجستگی و شهرت این بنا علیرغم وجود فرهنگسراهای شاخص دیگری
نظیر فرهنگسرای خاوران را می‌توان به حفظ اصالت معماری سنتی ایرانی در عین
گذر به معماری مدرن اشاره کرد که در نوع خود بی‌سابقه است. این مسئله را
می‌توان از همان لحظه ورود به محوطه این بنا مشاهد کرد؛ چراکه ورودی
فرهنگسرای نیاوران به گونه‌ای طراحی شده است که به سبب تقارن جالب خود،
تداعی‌گر هشتی در معماری سنتی ایرانی به شمار می‌رود.
دیاگرام فرهنگسرای نیاوران:
پس از ورود به ساختمان، با پله‌هایی مواجه می‌شویم که مسیر و دسترسی اصلی
ساختمان را نشان می‌دهند. این مسیر که به واسطه شمشادهایی در اطراف خود
تزیین شده است، شوق به ادامه مسیر را در هرکسی افزایش می‌دهد. علاوه بر
این، در طول مسیر با اختلاف سطح‌های مختلفی روبرو می‌شویم که تا حیاطی
مرکزی ادامه می‌یابند و یکی دیگر از ترفندهای دیبا برای جلوگیری از خستگی
عابران به شمار می‌رود.
فضاهای فرهنگسرای نیاوران:
آمفی‌تئاتر
نگارخانه
بخش اداری
رستوران
کتابخانه
حیاط مرکزی
ویژگی‌های بصری:
فضاهای دیداری
رنگ
ریتم
فضای تاریک و روشن
حرکت و مکث
تقارن
