بخشی از مطلب
بیوگرافی
زاها حدید در سال ۱۹۵۰ در بغداد در خانواده‌ای روشنفکر و مسلمان متولد شد.
او تحصیلات دوران ابتدایی را در یکی از دیرهای کاتولیک فرانسوی‌زبان بغداد
سپری کرد. پس از آن، به‌سبب جوّ فرهنگی خانواده، با حمایت والدینش و روابط
گسترده‌شان به آرزوی ایام کودکی‌اش تحقق بخشید و بعد از گذراندن دوره
ریاضیات در دانشگاه امریکایی بیروت (۱۹۶۸ـ۱۹۷۱) به مدرسه معماری AA۱ لندن
رفت و بدین ترتیب وارد دنیای مردانه معماری شد. او درباره ایام کودکی‌اش
چنین می‌گوید: «من یک عرب عراقی‌ام و هرگز نمی‌توانم روزهای زیبایی را که
در وطن داشتم از ذهنم بیرون کنم. کودکی من در آنجا در میان منابع سرشار
انسانی و تاریخی به رویا شبیه است. مدرسه ما لابه‌لای علفزارها و در دل
طبیعتی سبز بود که امروز از آن فقط خرابه‌هایی برجاست… شهر بغداد در آن
ایام پر از آدم‌های عجیب با ملیت‌ها و مذاهب مختلف بود و پرورش در این محیط
پر از تجربه‌های متفاوت شانس بزرگی برای من بود.» پدر زاها، محمد، فردی
فعال در زمینه اقتصاد و پیشرو در حزب سوسیال‌دموکرات عراق بود. او
فارغ‌التحصیل مدرسه LSE۲ بود. مادرش شاغل نبود ولی زن فعال و پویایی بود که
طراحی را به زاهای کوچک آموخت. زاها در این خانواده فرهنگی بورژوا با تمکن
نسبی مالی رشد یافت، چنانکه هر دو برادرش هم برای ادامه تحصیلات به کمبریج
رفتند. کهن‌ترین خاطره‌ای که زاها را در دنیای کودکانه‌اش به خانه‌سازی و
طراحی دکور برای عروسک‌هایش تشویق کرده بود، خاطره بازسازی خانه عمه‌اش
به‌دست یکی از دوستان معمار پدرش بود.
برخی پروژه‌های معماری
1.مرکز مگی در بیمارستان ویکتوریا (۲۰۰۶)، کرکالدی، اسکاتلند
2.ایستگاه قطار سریع‌السیر ناپل (۲۰۰۶)، ناپل، ایتالیا
3.ساختمان مرکزی ب‌ام‌و (۲۰۰۵)، لیپزیگ، آلمان
4.ترن هوایی (۲۰۰۷) اینسبروک، اتریش
5.مرکز علمی فائنو (۲۰۰۵)، وولفسبرگ، آلمان
6.سکوی پرش اسکی برگیسل (۲۰۰۲)، اینسبروک، اتریش
7.ایستگاه آتش نشانی ویترا (۱۹۹۴)، ویل ام راین، آلمان
