پاورپوینت بررسی و تحلیل سبک آرت دکو
کلمه‌ی «آرت دکو» برای خیلی از ما آشناست. احتمالا به این خاطر که این اسم
را بارها در جاهای مختلفی شنیده‌ایم. «آرت دکو» نام یک جنبش هنری‌ست. جنبشی
که روی بسیاری از هنرها، از جمله معماری، طراحی صنعتی و دکوراسیون داخلی
تأثیر فراوان داشته است. پس عجیب نیست اگر این اسم قبلا هم به گوشمان خورده
باشد. برای من «آرت دکو» تداعی کننده‌ی سبکی مدرن و در عین حال پر رمز و
راز است.
فهرست مطالب
تعریف
تاریخچه سبک آرت دکو
معماران سبک آرت دکو
الین گری
رنه لالیک
آگوست پره
هنری سواژ
مبلمان سبک آرت دکو
سبک‌های ترکیب شده با سبک آرت دکو
ویژگی‌های سبک آرت دکو
فرم‌ها
آرت دکو در مجسمه‌سازی
آسمان‌خراش‌های سبک آرت دکو
معابد تجاری سبک آرت دکو
سالن‌های نمایش سبک آرت دکو
استریم لاین مدرن
خطوط طراحی
رنگ‌های آرت دکو
منابع و مآخذ
بخشی از مطلب
سبک آرت دکو که با نام دکو نیز شناخته می‌شود، سبکی از هنرهای تجسمی،
معماری و طراحی است که پیدایش آن به قبل از جنگ جهانی اول در فرانسه باز
می‌گردد. ظهور آرت دکو توانست طراحی طیف وسیعی از محصولات را متحول سازد و
بر فرم و مدل ساختمان‌ها، مبلمان، جواهرات، مد، خودرو، سینما، قطار و اشیاء
روزمره نظیر رادیو و جارو برقی تأثیر گذارد. سبک آرت دکو، نام خود را از
عبارت “Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels
Modernes” به معنای نمایشگاه بین‌المللی هنرهای تزیینی و صنعتی مدرن پاریس
وام‌دار است.
آرت دکو، به خوبی سبک های مدرنیستی را با هنرپردازی‌های ظریف و مواد غنی
ترکیب نمود و توانست در زمان اوج درخشش خود، در بسیاری از زمینه‌های
اجتماعی و تکنولوژیکی، به نمادی از طرح‌های لوکس، پرزرق و برق، غنا و مملو
از ایمان بدل گردد. آرت دکو از بسیاری از سبک‌های مختلفی تشکیل شده است که
گهگاه متناقض نیز هستند و تنها بر اساس مدرنیزگی یکپارچه شده‌اند. سبک آرت
دکو از بدو پیدایش خود ، تحت تاثیر اشکال هندسی جسورانه و گستاخانه کوبیسم،
رنگ‌های روشن فوویسم و باله روس، هنرپردازی‌های مدرنی که توسط لویی فیلیپ
و لوئیس شانزدهم در مبلمان و وسایل خانه به کار گرفته می‌شد و سبک های
عجیب و غریب چین و ژاپن، هند، ایران، مصر باستان و هنر مایا قرار گرفته
است. این تاثیرات سبب شد که سبک آرت دکو ازمواد نادر و گرانبهایی نظیر
آبنوس و عاج و هنرپردازی‌های گرانبها بهره برد. ساختمان کرایسلر و دیگر
آسمان خراش‌های نیویورک که در دهه ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ میلادی ساخته شده اند اهم
بناهای طراحی شده به سبک آرت دکو هستند.
در دهه ۳۰ میلادی و همزمان با رکود بزرگ غرب، سبک آرت دکو رو به اضمحلال
رفت و متریال‌های جدید و ارزان‌تری نظیر کروم، فولاد ضد زنگ و پلاستیک باعث
تضعیف این هنر شدند. علاوه بر آن، در این دهه، اشکال صاف و صیقلی در قالب
سبکی به نام استریم لاین مدرن، پدیدار شدند که از اشکال خمیده و منحنی وار و
سطوح صاف و صیقلی برجسته بهره می‌برد. سبک آرت دکو را می‌توان یکی از
نخستین انواع سبک بین‌الملل به شمار آورد که ظرف مدت کوتاهی، جهان را به
تسخیر خود در آورد. لکن سبک آرت دکو همزمان با آغاز جنگ جهانی دوم و ظهور
سبک‌های کاربردی‌تری نظیر سبک معماری بروتالیسم، به همان سرعت پیدایش خود،
از صحنه روزگار محو شد و به تاریخ پیوست.
سبک آرت دکو در معماری:
سبک معماری آرت دکو اولین بار در بازه زمانی سال‌های ۱۹۰۳-۱۹۰۴ میلادی و با
ساخت دو مجتمع مسکونی در پاریس پدیدار گردید. یکی از این مجتمع‌های مسکونی
توسط آگوست پره در خیابان Trétaigne و دیگری توسط هنری سوواژ در خیابان
بنجامین فرانکلین طراحی و ساخته شد. این دو معمار جوان برای اولین بار در
ساختمان‌های مسکونی پاریس از بتن مسلح استفاده نمودند؛ بناهای جدید را خلق
کردند که متشکل از خطوط صاف و یکدست و اشکال مستطیل چهار گوش بودند اثری از
هیچگونه دکوری در نمای بیرونی آنها نبود که سبب ایجاد تمایزی اساسی با سبک
آرت نئو می‌شد.
آگوست پره در بین سال‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۱۳ میلادی، از تجربه خود در طراحی
آپارتمان‌های بتنی جهت طراحی تئاتر شانزه لیزه در اونیو مونیتن ۱۵ بهره
برد. وی در بین سال های ۱۹۲۵ و ۱۹۲۸ میلادی نیز نمای خارجی فروشگاه
لاساماریتان را بر اساس سبک آرت دکو در پاریس طراحی نمود. پس از پایان جنگ
جهانی اول، ساختمان‌هایی در سبک آرت دکو که از فولاد و بتن مسلح ساخته شده
بودند کم کم در شهرهای بزرگ اروپا و ایالات متحده نمایان گردیدند. در
ایالات متحده این سبک بیشتر در ساختمان‌های اداری، ساختمان‌های دولتی،
سینماها و ایستگاه‌های راه آهن به کار برده می‌شد.
سبک آرت دکو در تاریخ پر فراز و نشیب خود، شاهد ترکیب با سایر سبک‌ها و
شیوه‌ها نیز بوده است؛ در سیتی هال لس آنجلس (تالار شهر لس آنجلس) می‌توان
تلفیقی از هنرهای آرت دکو را با پوششی مشاهده نمود که بر اساس هنر یونان
باستان به کار گرفته شده در آرامگاه هالیکارناسوس طراحی شده است. در
ایستگاه راه آهن لس آنجلس، نیز سبک آرت دکو با معماری صومعه‌های اسپانیایی
ترکیب شده است. سبک آرت دکو حتی ظرف مدت کوتاهی به پروژهای عمرانی نیز راه
یافت و برج‌های پل گلدن گیت و برج های ورودی سد هوور من جمله نمونه‌های
مشهور آن به شمار می‌روند.
آرت دکو در دهه ۲۰ و ۳۰ میلادی، به یک سبک کاملا بین‌المللی بدل گردید و
کاخ هنرهای زیبا در مکزیکو سیتی، ایستگاه متروی مایاکوسکایا در مسکو و
ساختمان مجلس ملی ژاپن در توکیو من جمله بناهایی هستند که بر اساس سبک آرت
دکو طراحی شده‌اند. با این حال گفتنی است که سبک آرت دکو تنها محدود به
سازه‌های ساخته شده بر روی زمین نمی‌شود و سازه‌های غول آسایی نظیر کشتی
اقیانوس‌پیمای اس اس نوراندی که در سال ۱۹۳۵ میلادی به آب انداخته شد نیز
از سبک آرت دکو در طراحی اتاق‌های غذاخوری و سقف و دکوراسیون شیشه‌ای خود
بهره می‌برد.
آسمان‌خراش‌های . و....
