بخشی از مطلب
خانه سازی در سانکی نارو
در حال حاضر دشتی بزرگ و خالی در لبه شمال شرقی مادرید است . این زمین که
با بزرگراه ها احاطه شده به زودی به حومه ای مسکونی با دیدهای ویژه به
کوههای گوداراما بدل خواهد شد .
برای ازبین بردن یکنواختی بیش از حد و تنگنا هراسی دستور طرح پشنهادی ، که
بلوک های بسته ای از ساختمان های شش طبقه را طلب میکند . این ساختمان
آپارتمانی به مثابه نقطه ارجاع برای توسعه شهر و منطقه پیش برده شد .
این ساختمان 22 ترازه به مثابه قابی برای چشم انداز دور دست عمل میکند و در
عین حال به مثابه عنصری متمایز در این شهر یکنواخت بلوک ها ظاهر میشود .
این برج فضای همگانی مورد نیاز شهر مدرن را در خود دارد .
چشم انداز وسیع آن در 40 متری بالای زمین برای ساکنان و همسایگان نوعی باغ
اجتماعی ، و فضایی به دست می دهد که از آنجا آنان می توانند خط آسمان ( شهر
) را برانداز کنند . این پیشنهاد باب معماری مربوط به خانه را رو به این
محیط شهری جدید و قلمروهای اطراف آن می گشاید . این ساختار 16 هزار متر
مربعی ، تنوعی وسیع از انواع واحد مسکونی فشرده را در بر دارد که گروه های
اجتماعی و سبک های زندگی متفاوتی را در هم
ادغام میکند . این واحد های مسکونی در تضاد با تکرار متوالی و خرد گرای
واحد خانوادگی استاندارد در ساختمانهای کوچک دسته بندی شده اند . این بلوک
ها که روی هم انباشته و به هم جسبانده شده اند ابر بلوک سر به فلک کشیده
جدیدی را شکل می دهند .
سیر کولاسیون ها در این ساختمان مانند خیابانهای عمودی کوچک هستند که همچون ماری از دوران این حجم عبور میکنند
. تغییر آنها در طول هر مسیر چکیده گونه شناسی ها روی هم تلنبار میکند که
مانند حومه های کوچک سامان داده شده اند . فضای تهی بیرونی به مساحت 550
متر مربع و ارتفاع 15 متر بر روی طبقه دوازدهم گوناگونی را یکپارچه میکند و
برای ساختمان به مثابه کل و برای محله نوعی احساس هویت به دست می دهد .
میدان هوایی نیمه عمومی به آسانی با اتصال مستقیم بالا بری از میدان اطراف
ساختمان در دسترسی خواهد بود . این میدان نیمه عمومی به آسانی گنجایش شهری
نامعمولی را برای آن نواحی به دست خواهد آمد
